Das ist hier ein (Nonsense-)Text, den ich mit meiner Lehrerin korrigiert habe.
Ik heb altijd gehoord dat het belangrijk is over zijn je/jouw/onze emoties te praten, maar als ik het geprobeerd heb, heeft mijn koelkast maar gelachen. Ik geloof dat hij zich niet zo goed voelt, omdat ik al lang tijd geen ijsthee meer gemaakt heb. Eigenlijk zitten we graag samen, drinken ijsthee en hij blijkt* lijkt/is vrolijk wanneer we dat doen. Ik weet ook niet, waarom hij nu zo verdrietig is. Misschien heeft hij een probleem met zijn vriendin, de wasmachine. Zij is vaak heel bedroefd en huilt veel, en dan hebben we een overstroming in de woning. Ik denk dat ik vraag de koelkast vraag of hij met mij en de koffiemachine uitgaan uit wil gaan (teilbare Verben immer teilen!). Zij houdt wel van verdrietige muziek, maar ze is niet bang voor om over haar gevoelens te praten.
*blijken und lijken sind für mich noch immer ein Rätsel. Soweit ich das bisher verstanden habe, verwendet man blijken, wenn etwas irgendwie zu sein scheint, man dafür auch Beweise hat. Lijken hingegen drückt aus, daß etwas den Anschein hat, irgendwie zu sein, man das aber nur vermutet. In diesem Fall muß man lijken oder zijn verwenden, weil der Kühlschrank nicht bestätigt hat, daß er fröhlich ist, und es daher nur als Vermutung gilt