Als we aan het vormen van landschappen denken, denken we bijna automatisch aan ons zelf als moderne mensen, daarbij maar had al de vroege mens was er al ermee begonnen. Afhankelijk van de soort van aarde was het relatief gemakkelijk voor onze voorouders de paden die ze vaak gebruikten in het landschap te graveren (dat werkte vooral goed in regio’s die uit zandsteen bestaan, bijvoorbeeld in het zuiden van Engeland). Ook in mijn regio in het zuiden van Duitsland kan je nog steeds deze oude paden vinden. Hier heten ze „Hohlwege“ – dat betekent letterlijk „hole wegen“ en ze worden zo genoemd omdat de oude paden zo vaak met paardenwagen worden bereden dat ze beetje bij beetje dieper in het landschap inzonken.
Een andere voorbeeld voor vroege soorten van landschapsvormening (landscape forming?) zijn de Nasca-lijnes in Peru, die kilometerslange figuren toenen. Tot vandaag weten we niet zeker wat deze figuren überhaupt betekenen…
Een andere voorbeeld voor een vroege vorm van het vormen van landschappen kunnen we in de regio van de Nijl vinden. Egypte is eigenlijk een woestijn, maar al zesduizend jaar geleden hebben de mensen er een irrigatiesysteem gebouwd dat hen veroorloovfde meer vruchtbaar land te gewinnen – en dat betekende dat het mogelijk was meer mensen te onderhouden, wat het ontstaan van de groote Egyptische cultuur eerst veroorloovde mogelijk maakte (hoe kan ik dat zeggen zonder me te herhalen?).
Niemand zou hebben gedacht dat op één dag een door muggen besmette eiland een van de duurste plekken op de aarde zou zijn, maar toch is het zo. Natuurlijk heb ik het over New York City. Als Toen de kolonisten er arriveerden, was het terrein zo nat dat er niemand kon wonen, maar naardat ze het land hadden droog gelegd, konden ze ermee beginnen daar boerderijen te bouwen. Naar de boerderijen en de slachthuizen werden er later de dure stadhuizen gebouwd en tegenwoordig is het bijna onmogelijk er een huis te kopen omdat niemand zich dat niemand kan veroorloven.
Weet je trouwens waarom er niet overal in New York City wolkenkrabberens staan? Dat hangt samen met de ondergrond omdat ze slechts daar wolkenkrabberens kunnen bouwen kunnen waar zich vast gesteente bevindt. Het gewicht van wolkenkrabberens zou ernaa voeren ervoor zorgen dat ze anders zouden inzinken.
Er zijn nog zoveel meer interessante voorbeelden voor van hoe de mensen vaak zonder moderne gereedschappen het landschap vormden: de oude staeden in het Mexiko en in het Cambodja, die met grote straten door de het oerwoud verbonden waren, de ontginning van regio’s tijdens de „Gold Rush“ met primitiefstde gereedschappen en natuurlijk ook de vroege staenden als Uruk in het Irak, waar al fijvvijfduizend jaar geleden mensen woonden…