Mijn man en ik doen alleen maar slechts één keer per week boodschappen, zodat we niet zo vaak naar de supermarkt moeten hoeven rijden. Eerst halen we ons een winkelwagen en dan kunnen we beginnen.
Sommige Enkele maanden geleden hebben ze hier de hele winkel omgebouwd en we moesten ons eerst weer eran gewennen waar nu alle dingen staan. Bijvoorbeeld vond men de groenten vroeger verder achterin, maar vandaag nu zijn liggen ze direct bij de ingang, wat ik niet zo goed vind omdat men alle zware dingen die men later gaat kopen op de groenten moet leggen. We koken iedere dag vers met veel groenten. Tomaten, aardappels, courgettes, broccoli, wortels, verschillende soorten salade(n), kruiden, paprika, venkel, bloemkool en nog vele groenten meer kopen we dus regelmatig en gewoonlijk in grote hoeveelheid hoeveelheden (oder besser: nog veel meer groenten).
Daarna zoeken we dingen samen, die lange houdbaar zijn zoals pasta, rijst en meel, kattenvoeder, suiker, thee, marmelade, margarine en ook dingen die men niet kan eten zoals bijvoorbeeld keukenrol en zakdoeken. Ten slotte kopen we verse producten zoals zuivels en vlees, maar we eten daarvan niet zoveel: normaal gesproken eten we allen slechts één of twee keer per week een beetje vlees, misschien 50 of 75 gram per persoon. Snoep kopen we nog weiniger minder omdat we niet zo graag zoete dingen eten, maar we zijn echt sterfelijk (?) bij chips en andere zoutige dingen we eten chips en andere zoutige dingen echt graag.
Hoewel onze supermarkt einigermate enigszins groot is zijn de kassa’s helemaal te eng nauw en het is niet zo gemakkelijk er met de rolstoel door te rijden. In het buitenland – bijvoorbeeld in Frankrijk, Spanje en Engeland – zijn de grote supermarkten altijd duidelijk comfortabeler dan in Duitsland, vind ik. Überhaupt zijn veel dingen vanuit de rolstoel niet te bereiken en gewoonlijk is er niemand die je kan helpen als je er alleen er bent. Ik denk dat kon men dat nog kan verbeteren.
Nachtrag: wie immer denke ich, OMFG, so viele Fehler! Teilweise waren die aber auch Duolingo bzw. dem Wörterbuch geschuldet, denn beide lehren Ausdrücke, die veraltet sind oder nicht in allen Regionen verständlich sind. „Alleen maar“ ist etwas, das Duolingo stadardmäßig lehrt, dabei verwendet man immer „slechts“ und „eng“ verwendet man nur noch im Sinne von „beängstigend“ und nur wenige Menschen, die in der Nähe der deutschen Grenze leben, begreifen eng auch als eng. Alles in allem bin ich superzufrieden mit der Korrektur und den Hilfestellungen durch meine Lehrerin – hat mir echt sehr geholfen!