In Duitsland hebben grof (?) gezegd twee verschillende soorten carnaval. In het westen, speciaal in het zogenoemde Rheinland, vieren de mensen het rheinische (?) carnaval, en in het zuiden vieren ze de „allemannische Fasnacht“ (of Fastnacht met T). Het hoofdverschill tussen deze twee is dat het rheinische carnaval verder van de oorsprong van carnaval verwijderd is en tegenwoordig heel politisch is, daarentegen de „allemannische Fasnacht“ nog veel meer te doen heeft met de oorspronkelijke betekenis van carnaval.
Zover we weten heeft carnaval in het algemeen zijn oorsprong in de klassieke oudheid, voral in het Romeinse Rijk, waar de mensen de „Saturnalien“ (?) vierden. Tijdens de Saturnalien huldigden (?) de mensen de God Saturnus en bedankten hem voor het einde van het zaaien tijdens de winter. Daarvoor plegden de mensen zich ook te beschenken en dit gebruik vinden we nog steeds bij onze kerstfeest. Maar afgezien daarvan waren de Saturnalien een tijd die met de mateloze gebruik van alcohol, seksuele toeegeeflijkheid een andere uitspattingen verbonden was. Tijdens de Saturnalien golden de normale maatregels niet meer en de mensen deeden (?) dingen die ze gewoonlijk niet zouden hebben gedaan.
Dit element vinden we vandaag nog steeds in het carnaval, bijzonder in zijn rheinische vorm. Tijdens carnaval mogen de mensen kritiek aan het gezag oefenen en gaan ermee vrijuit (natuurlijk kan je heden ten dage altijd zeggen wat je denkt, maar dat was tog niet altijd zo).
In het zuiden ligt het gewicht (?) meer op de natuurgeesten, die tijdens carnaval stukje bij stukje wakker worden nadat ze tijdens de winter hebben geslapen. Fasnacht is altijd met grote optochten verbonden, waar mensen masker (maskers?) van hout dragen, die kunstig een met veel arbeid gewerkt werden. Deze maskers (?) tonen altijd wilde geesten, meestal vanuit het bos, maar ook heksen en demonen. Hoe verder je naar het zuiden gaat, zo wilder worden deze wezens. In het Allgäu vind je bijvoorbeeld de Perchten, wilde gezellen, die de mensen met hun roeden slaan, om vruchtbaarheid te brengen en de winter de verdrijven.